FOREVER FIGHTING THE WORLD!!!

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

The Voyage of Jonas

On my ship, the 'Rocinante'
Wheeling through the galaxies
Headed for the heart of Cygnus
Headlong into mystery
 
Οι στίχοι είναι γνώριμοι στους απαιτητικούς ακροατές: προέρχονται από το κομμάτι Cygnus X-1 του ιστορικού άλμπουμ A Farewell to Kings των μεγάλων Rush. Προφανώς αυτούς είχαν στο μυαλό τους οι Αμερικανοί Heart of Cyngus όταν επέλεγαν το όνομα τους. Βέβαια οι επιρροές από παλιούς Rush δεν περιορίζονται στη επιλογή του ονόματος αλλά διατρέχουν τον ήχο και την ευρύτερη προσέγγιση της αμερικάνικης μπάντας, η οποία το 2012 μας χάρισε μια από τις ωραιότερες κυκλοφορίες των τελευταίων χρόνων. Ο λόγος για το The Voyage of Jonas, τον τέταρτο δίσκο των HoC.


Οι HoC δισκογραφούν από το 2007 και στην ουσία αποτελούνται από δύο άτομα, τους Jeff Lane (φωνητικά, κιθάρα, μπάσο, πλήκτρα) και τον Jim Nahikian (τύμπανα). Πρόκειται για μια μπάντα που καταφέρνει να προσφέρει ποιοτική μουσική, η οποία αν και τοποθετείται στο χώρο του progressive metal, δεν έχει σχέση με το κουραστικό και πολύπλοκο στυλ άλλων συγκροτημάτων του είδους. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, οι επιρροές τους εντοπίζονται στο prog-rock των Rush αλλά και στους παλιούς Iron Maiden, ενώ η θεματολογία τους είναι σταθερά προσανατολισμένη στο fantasy και την επιστημονική φαντασία.


Το TVoJ είναι χωρίς αμφιβολία η κορύφωση της πορείας των HoC. Πρόκειται για θεματικό (concept) δίσκο που αφηγείται μια ιστορία φαντασίας και αναζήτησης σε μακρινά και επικίνδυνα μέρη. Οι στίχοι είναι καλογραμμένοι και οι συνθέσεις υποστηρίζουν άψογα τον θεματικό πυρήνα του δίσκου. Το ΤVoJ περιέχει εξαιρετική μουσική, άρτια εκτελεσμένη από την μπάντα, με την έμπνευση να είναι φανερή και να ξεδιπλώνεται σε κομμάτια όπως τα Sailing North, White Witch, The Abyss of the Dragon, Moonrunner, The Isles of Ice. Όμορφες μελωδίες συνδυάζονται με προσεγμένη κιθαριστική δουλειά, η οποία σε ορισμένα σημεία -πχ το τελείωμα το Sailing North- εκτοξεύεται σε ύψη λυρισμού και συναισθηματικής φόρτισης. Η ποιότητα του δίσκου είναι αδιαπραγμάτευτη και παρά την σχετικά μεγάλη διάρκεια του (περίπου μία ώρα), το άκουσμα του δεν κουράζει αλλά διατηρεί το ενδιαφέρον του ακροατή ως το τέλος.

Climb abroad and cast away the lines, and hoist the sail
For we leave today at the light of dawn
Saying goodbye to everything I've ever known
Is not an easy thing, but I've got to go or I'll never know

 
Με το μουσικό ταξίδι του ανήσυχου Jonas, οι ΗοC απέδειξαν πως είναι δυνατό να παιχτεί καλό Heavy Metal ακόμα και στην εποχή μας, όπου τετριμμένο υλικό κατακλύζει τον χώρο του κλασικού ήχου. Δυστυχώς όμως δεν υπήρξε συνέχεια καθώς η μπάντα διαλύθηκε το 2014. Διαβάζω όμως πως ο Jeff Lane ετοιμάζεται να επαναφέρει το όνομα στην δισκογραφία. Απομένει να δούμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα, αν και θεωρώ πως το TVoJ δύσκολα θα ξεπεραστεί.

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016

Χριστούγεννα 2016

Μάλλον το έχουμε ξαναγράψει πως η εποχή του Χειμερινού Ηλιοστάσιου είναι ιδανική για αναγνώση. Σε αυτό το πλαίσιο, το εκδοτικό γεγονός της περιόδου είναι χωρίς αμφιβολία η κυκλοφορία του κλασικού φιλοσοφικού έργου φαντασίας Ταξίδι στον Αρκτούρο, του σκοτσέζου συγγραφέα David Lindsay. Το βιβλίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Αίολος σε μετάφραση Θωμά Μαστακούρη.


Πρόκειται για μια πολύ σημαντική προσθήκη στην ελληνική βιβλιογραφία και οφείλουμε να συγχαρούμε τις εκδόσεις Αίολος που επιμένουν να κυκλοφορούν κλασικά έργα του χώρου, σε πείσμα των καιρών. Καλές αναγνώσεις λοιπόν, και καλά Χριστούγεννα σε όλες/όλους. Θα επανέλθουμε σύντομα με ένα άλλο ταξίδι...

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

Μπύρες τέλος

Η πλειοψηφία όσων έχουν υπάρξει φοιτητές στην Αθήνα μάλλον γνωρίζει το καφενείο-ουζερί Τηνιακό στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Προσωπικά το θεωρώ το καλύτερο μαγαζί που υπάρχει στην Αθήνα. Αυτό δεν οφείλεται στις χαμηλές τιμές του (αν και είναι ένας λόγος). Ο βασικός λόγος για την παραπάνω δήλωση είναι πως πρόκειται -ή μάλλον επρόκειτο- για ένα απολύτως αυθεντικό κατάστημα. Ούτε μουσική, ούτε χαμηλός φωτισμός, ούτε γκόμενες γκαρσόνες, ούτε οιουδήποτε είδους επιτηδεύσεις και περιττές μαλακίες. Μόνο φτηνές μπύρες και νεαρόκοσμος να συζητάει. Περάσαμε πολλές ευχάριστες βραδιές στο Τηνιακό, όσο ήμασταν φοιτητές αλλά και μετά, κοντά είκοσι χρόνια. Και γι' αυτό προκαλεί λύπη η ανακοίνωση του οριστικού κλεισίματος του, αύριο 11/12/2016.

Ωστόσο -εκτός από την ευνόητη συγκίνηση που προκαλεί-, το κλείσιμο του Τηνιακού παρουσιάζει ενδιαφέρον για έναν επιπλέον λόγο: δείχνει πόσο γρήγορα μπορεί να ευτελιστεί ο,τιδήποτε στη σημερινή ψηφιακή εποχή του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Μπορεί να το διαπιστώσει αυτό κανείς εύκολα, διαβάζοντας διάφορα σχετικά άρθρα και σχόλια που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο.  Εκδήλωση ελιτισμού εκ μέρους μου; Όχι, απλώς εκφράζω έναν προβληματισμό που υφίσταται εδώ και αρκετό καιρό. Εξάλλου, τείνω στην άποψη πως στις περισσότερες περιπτώσεις ο ελιτισμός είναι ανυπόστατος και υπάρχει μόνο ψωροελιτισμός, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το πρόσωπο αυτών που τον εκφράζουν.

Από την μεριά μας, δεν μπορούμε παρά να ευχηθούμε καλή συνέχεια στους ηρωϊκούς και αγαπημένους ιδιοκτήτες του Τηνιακού που περνάει πλέον στη σφαίρα του θρύλου και να πιούμε μια μπύρα στην υγειά τους (αλλά και προς τιμή του μακαρίτη Greg Lake που έφυγε πριν μερικές μέρες), πλαισιωμένη από ένα κλασικό ανάγνωσμα για τις μακριές νύχτες του χειμώνα. Έστω και αν το μαγαζί δεν είχε Βεργίνες, αλλά βέβαια κανείς δεν είναι τέλειος. Farewell!